Tobben

Uit het boekje "In alle rust"(wijsheden voor stille momenten) van Helen Jaeger, een citaat van Thérèse van Lisieux.

"Het is dwaas je tijd door te brengen met tobben in plaats van in stilte te rusten in Jezus' hart."

40 dagen tijd - dag 39

Een schitterend gedicht van Inge Lievaart uit de bundel 'van a tot o'. Het is een gedicht wat je rustig, in stilte moet lezen en tot je door moet laten dringen.

HET BEGIN

Toch eindigt het barre getij,
de heerschappij van het zwijgen,
ook al werd sneeuw tot ijs,
ja tot steen bijna, ingeklonken,
de zon, de volhardende, rijst.

Nog is er geen stem, slechts stilte,
maar een glinstering in de zon,
een langzame eerste druppel,
is het teken dat het begon:
de wedergeboorte tot water.

Begon het, dan is het onstuitbaar:
reeds druppelt het allerwegen,
het sijpelt van onder de sneeuw,
van overal kleine tongen,
likkende langs de stenen,
een zilveren spoor op de rots,
dat neurïënd langer en breder,
dan lachend een stortbeek wordt.

Begon het, dan is het onstuitbaar -
Wie twijfelt nog of het begon?
Ik zag het en heb het herkend
en moet fluisteren, neuriën, lachen:
o kom luisteren, hoor, het water
dat herlevende leven brengt.

_____________________________________________
In een 'commentaar' bij deze gedichten met onder andere een intervieuw met Inge Lievaart stond het volgende: Als het in de gemeente wintert en/of in mij koud is, heel de wereld rondom eeuwenoud ijs, toch, ook dan blijft de verwachting levend die binnen die gemeente in mij is gewekt: het zal veranderen, wie luistert hoort het, de herleving is er voorgoed.

Xx.
MsEsj