Een gedicht van Ad Besten (1923)
Gij hebt, o God, dit broze
bestaan gewild,
hebt boven 't nameloze
mij uitgetild, -
laat mij dan dankbaar leven
de volle tijd,
geborgen in de beven -
de zekerheid,
dat ik niet uit dit smal en
onvast bestand
van mijn bestaan zal vallen
dan in Uw hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten