Zomaar een regel uit een Engels toneelstuk van T.S. Eliot " Murder in the cathedral"
"To do the rigth deed for the wrong reason"
Thomas Becket, een heilige in de Rooms-katholieke kerk
____________________________________________________________
De hoofdpersoon van dit toneelstuk 'Thomas Becket' krijgt te maken met 'tempters' die zijn hart verleiden. De laatste 'temptation' is de zwaarste. Hij wordt verleid om (bewust) de nederigste te zijn zodat hij wanneer hij als martelaar zal sterven, verhoogt zal worden in het koninkrijk van God.
Maar het goede doen vanuit de gedachte om er zelf beter van te worden, is dat goed?
Met welke reden doe ik 'mijn goede daden'?
Weet ik dat die daden goed zijn? Ben ik me er van bewust dat ik (!) ze doe?
Als dat zo is zijn die 'goede' daden dan zo goed nog wel?
Worden die goede daden dan niet gedaan met het oog op eer (eer die je krijgt van de mensen of van God)?
Want als ik me er goed van bewust ben dat ik een goede daad doe, is dat dan geen hoogmoedigheid
(of nep nederigheid)?
Laat ik maar aan God vragen of Hij het knelpunt wil aanpakken: mijn onzuivere hart.
Xx.
MsEsj
Geen opmerkingen:
Een reactie posten