Was ik een nachtegaal, ik wou mijn Schepper eren
Met Zijne grote lof altijd te kwinkeleren
Dat bossen, berg en dal zou deunen van de klank,
En de woudvogeltjes vergeten hare zang.
Ik ben geen nachtegaal, maar, in veel groter ere,
Een mens, het evenbeeld van aller heren Heere.
Ik wil dan mijne stem doen horen alle man
En prijzen Hem zo hoog en verre als ik kan,
Niet vragende een zier naar al het lelijk pruilen
Of misselijk getier van eksters en van uilen,
Verzekerd dat Hij, Die eeuwiglijk leeft,
Mijn tong tot Zijn roem alleen geschapen heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten